شهر یزد در میانه فلات ایران در 270 کیلومتری جنوب شرقی اصفهان و نزدیک به جاده ادویه و ابریشم واقع شده است. این گواهی زنده بر استفاده از منابع محدود برای بقا در بیابان است. آب از طریق سیستم قناتی که برای برداشت آب زیرزمینی توسعه یافته است، به شهر می رسد. معماری خاکی یزد از نوسازی که بسیاری از شهرک های سنتی خاکی را ویران کرد، رها شده و مناطق سنتی، قنات، خانه های سنتی، بازارها، حمام ها، مساجد، کنیسه ها، معابد زرتشتیان و باغ تاریخی دولت آباد را حفظ کرده است.
برای مطالعه مقاله محله فهادان یزد (یکی از محله های قدیمی شهر یزد) روی لینک کلیک کنید.
یزد (yazd) به عنوان شهری پویا و زنده به تدریج با تغییراتی اجتناب ناپذیر تکامل یافته است. با این حال، هنوز ویژگی‌های زیادی وجود دارد که به یزد امکان می‌دهد شرایط اصالت را داشته باشد، از جمله مواردی که مربوط به تداوم میراث ناملموس آن است.
یزد به عنوان مکانی شناخته می شود که اعیاد و زیارت های مذهبی در آن ابعاد خاصی دارد. همچنین یک شبکه پر جنب و جوش از سازمان های اجتماعی (وقف) وجود دارد که هنوز نقش قوی در سطح منطقه ایفا می کنند. بازار با اضافه شدن چند مغازه که به طور خاص به بازار توریستی می پردازد، همچنان فعال است. همچنین بخش بزرگی از شهر تاریخی هنوز مسکونی است. از سوی دیگر، برخی از عناصر کاربرد اصلی خود را از دست داده اند، اما ایده های جدیدی برای استفاده مجدد تطبیقی آنها وجود دارد. بخشی از دانشگاه یزد در این شهر تاریخی ایجاد شده است. همچنین هتل‌ها و رستوران‌هایی هستند که در برخی از سازه‌های موجود فعالیت می‌کنند که با حفظ عناصر اصلی فیزیکی خود و به حداقل رساندن مداخلات، بازسازی و مرمت شده‌اند.
این تأثیر مثبتی از نظر اصالت مرتبط با مکان، تنظیم، فرم، طراحی و مواد داشته است. جدا از تغییراتی که در طول قرن بیستم رخ داده است، این ملک دارای تعداد زیادی ساختمان و فضاهای عمومی است که به خوبی حفظ شده اند. در تمام مداخلات، هر زمان که نیاز به انجام کارهای مرمتی باشد، اولویت با تکنیک های سنتی بوده است.
الزامات حفاظت و مدیریت
شهر تاریخی یزد در سال 1384 در فهرست آثار ملی قرار گرفت که بر اساس قانون حفاظت از میراث ملی (1930) و قانون تأسیس سازمان میراث فرهنگی ایران (1358) از حمایت قانونی برخوردار است. این ملک همچنین تابع قوانین و استانداردهای حفاظت از شهرهای تاریخی است.
مدیریت این اموال در سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری ایران (ICHHTO) متمرکز است، که سازمان ملی مسئول املاک میراث جهانی، از جمله گزارش به کمیته میراث جهانی یونسکو است، و تلاش‌ها را با مقامات محلی و ملی هماهنگ می‌کند. سازمان های غیر دولتی، سیستم وقف سنتی و جوامع محلی. ICHHTO تعدادی سیاست دارد که زیربنای سیستم مدیریت ملک است.
تلاش هایی که از سوی مردم محلی، در برخی موارد زیر نظر سازمان های بخشداری و ساختار اجتماعی وقف (وقف) و نیز تلاش های شهرداری یزد، ICHHTO و نمایندگان محلی دولت ایران (وزارت آموزش و پرورش، بهداشت و درمان) صورت گرفته است، هنوز باید ارتقا یابد.
همه این شرکا تلاش‌هایی را برای ایجاد یک مکانیسم مدیریتی جدید که امکان هدایت ظرفیت‌های آنها به سمت اهداف مشترک را فراهم می‌کند، متحد کرده‌اند. این امر با ایجاد یک کمیته راهبری مسئول تعیین جهت گیری های کلی برای مدیریت و حفاظت از شهر تاریخی شده است.
همچنین یک کمیته فنی با حضور نمایندگانی از ذی نفعان اصلی تشکیل شده است که تحت هدایت کارگروه های تخصصی برای شناسایی، مطالعه و نظارت بر انواع پروژه ها فعالیت خواهند کرد.
ICHHTO تصمیم گرفته است که یک دفتر (پایه) مشخص ایجاد کند که مسئولیت هماهنگی جلسات این دو کمیته و سازماندهی نظارت بر شهر تاریخی در مورد وضعیت حفاظتی آن را بر عهده خواهد داشت.
آموزش کارکنان ICHHTO باید به ویژه در مورد فلسفه های حفاظتی مربوطه، و تأثیرات مداخلات مختلف بر یکپارچگی و اصالت اموال نوشته شده ادامه یابد.
دستورالعمل‌هایی برای استفاده، نگهداری و حفاظت از بناهای تاریخی خاکی، با توجه به فضای داخلی، باید به منظور کمک به مالکان خصوصی بناهای تاریخی تدوین شود.
تحقیقات آمادگی در برابر خطر باید برای ملک با توجه به زلزله انجام شود.
مطالعات تحلیلی شهر تاریخی یزد، تشریح روابط بین جنبه های ناملموس هر منطقه (اعم از ابعاد اجتماعی، فرهنگی و مذهبی) و جنبه های محسوس (مانند قنات ها، آب انبارها و بناهای مذهبی) باید انجام شود.
منبع : samanmelk.com